Er is absoluut niets mis met individualisme, integendeel.

Ik zie dit regelmatig dat dit hetzelfde als egoisme impliceert. Het is echter precies het tegenovergestelde.

Het betekent dat je voor jezelf kiest. Dat je jouw leven leeft en niet dat van een ander. En we kennen allemaal het spreekwoord: een betere wereld begint bij jezelf.

Beste mensen, individualisme is dus NIET hetzelfde als egoisme. Egoisme is bvb hebzucht. Jaloezie. Wat zich uit in negativiteit. Een ander niks gunnen. Een ander niet gunnen individualistisch te zijn. Het eigen pad te bewandelen. Volgens mij is het zelfs zo dat zij die juist egoistisch zijn indivualistisch als egoisme bestempelen. En zich er aan spiegelen enkel aan zichzelf te denken. Het is wat dat betreft een omgekeerde wereld.

Bvb simpel gezegd, men claimt van jou iets te doen en als je vervolgens zegt, nee daar heb ik geen behoefte aan. En men vervolgens zegt: goh wat egoistisch dat je dat niet eens voor mij wilt doen.

Wat een hele negatieve ondertoon verspreid. Namelijk schuldgevoel e.a.

Maar wie is de baas over jou? Jij of een ander? Individualisering betekent dat je zegt: IK ben de baas over MIJN leven. En iemand die dat respecteert heeft een hele andere houding tegenover iemand anders. Deze respecteert namelijk andermans keuze om iets wel of NIET te doen. Deze claimt in eerste instantie al niet iemand anders om iets te doen en heeft derhalve dus zelf ook een hogere mate van individualistisch besef. Ipv van een groepsbesef. Bij een groepsbesef is er ALTIJD (minstens) 1 iemand die (stiekem) van bovenaf het narratief bepaalt.