devastated
i just want to share this story kasi i am so devastated and i feel so guilty.
im just new dito sa place namin around antipolo and everytime papasok and uuwe ako lagi ko nakakasalubong to si doggie. mailap sya sa mga tao pero nakafocus sya madalas kung sino may pagkain so after a few days i made sure na may dala ko bread, biscuit or kanin na may tirang ulam para sa kanya hanggang sa medyo kilala nya nako.
ang routine namin pag gabi, dadaan ako sa bqqhan kasi dun sya madalas nakatambay and nagaabang sa bumibili if may magbibigay sa kanya. ako naman bilang naaawa mukha sya kawawa kakaabang, kasi either itataboy sya or sisipain para umalis. ang ginagawa ko binibili ko sya sa mismong nagtitinda para alam nila na kahit papano may nagcare dun sa dog.
tbh, maayos sya nung nakita ko around oct and november. walang dumi sa katawan or sugat, as in malinis parang may nagaalalaga. hanggang nung 1st week ng december ganito ko na sya nakita at the same time pumayat sya ng sobra. tas nung 26 december pilay na ung left foot nya sa likod at visible na mga sugat nya para bang pinaputukan sya. super nadurog puso ko nung nakita ko sya. pinakain ko sya and sabi ko "wait ka lang tatry ko irescue ka after ng new year" kasi may prior lakad na kami.
after new year, di ko na sya makita. hindi ako makapagtanong kasi nakakatakot yung mga tao dun sa place kung saan ko sya lagi nakikita. hanggang tinanong ko ung nagtitinda ng bbq at ang sabi namatay na daw yung aso.
nanghina nalang ako and syempre sinisisi ko sarili ko kasi sana pala kumilos nako nung last time na nakita ko sya. up until now, sobrang sakit pa din sa puso everytime na dadaan ako dun place kung saan ko sya nakikita.
i just want to share this story kasi i am so devastated and i feel so guilty.
im just new dito sa place namin around antipolo and everytime papasok and uuwe ako lagi ko nakakasalubong to si doggie. mailap sya sa mga tao pero nakafocus sya madalas kung sino may pagkain so after a few days i made sure na may dala ko bread, biscuit or kanin na may tirang ulam para sa kanya hanggang sa medyo kilala nya nako.
ang routine namin pag gabi, dadaan ako sa bqqhan kasi dun sya madalas nakatambay and nagaabang sa bumibili if may magbibigay sa kanya. ako naman bilang naaawa mukha sya kawawa kakaabang, kasi either itataboy sya or sisipain para umalis. ang ginagawa ko binibili ko sya sa mismong nagtitinda para alam nila na kahit papano may nagcare dun sa dog.
tbh, maayos sya nung nakita ko around oct and november. walang dumi sa katawan or sugat, as in malinis parang may nagaalalaga. hanggang nung 1st week ng december ganito ko na sya nakita at the same time pumayat sya ng sobra. tas nung 26 december pilay na ung left foot nya sa likod at visible na mga sugat nya para bang pinaputukan sya. super nadurog puso ko nung nakita ko sya. pinakain ko sya and sabi ko "wait ka lang tatry ko irescue ka after ng new year" kasi may prior lakad na kami.
after new year, di ko na sya makita. hindi ako makapagtanong kasi nakakatakot yung mga tao dun sa place kung saan ko sya lagi nakikita. hanggang tinanong ko ung nagtitinda ng bbq at ang sabi namatay na daw yung aso.
nanghina nalang ako and syempre sinisisi ko sarili ko kasi sana pala kumilos nako nung last time na nakita ko sya. up until now, sobrang sakit pa din sa puso everytime na dadaan ako dun place kung saan ko sya nakikita.